Er was een route uitgestippeld met veel klimmen dus de zenuwen waren voelbaar aanwezig..
Net voor de 1e klim reed ik lek en later gebeurde dat nog een keer, dus het wordt tijd voor nieuwe buitenbandjes. Deze eerste klim was de Kruisberg, slechts 800 meter met een gemiddelde stijging van 7,5% en stukken oplopend tot 13%. Al met al pittig als de spieren nog koud zijn.
Na de Kruisberg beklommen we de Eyserweg en de korte pittige Vrakenberg waar ik dus voor de tweede keer lek reed en op de top een binnenbandje van een collega moest lenen.
Het weer was prima ; zonnig en een graad of 20, dus het was genieten in het heuvelland.
De tocht werd vervolgd net de SibbeGrubbe beklimming en daarna de afdaling met hoge snelheid Valkenburg in, waarna de wereldberoemde Cauberg aan de beurt was.
Na deze reeks klimmen werd het even wat rustiger en vervolgde we via glooiende wegen de weg vanuit Valkenburg tot in Mheer. Hier wachtte de Wolfsberg op ons.
Na een pauze met broodjes en koffie stonden de Loorberg, Camerig, Vijlenerbosweg, Eperheide nog op ons te wachten. Maar ook al deze beklimmingen werden probleemloos getrotseerd. Vlak voor de laatste beklimming werden we nog toeschouwer van de profronde "Ronde van Limburg", en denderde het peleton op hoge snelheid voorbij...
De laatste klim was de Gulpenerberg, kort maar ook weer krachtig met een uitschieter tot 19%.
Uiteindelijk kwamen we met een gereduceerd peloton van 9 renners aan in Gulpen met 74 kilometer op de klok en ruim 1200 hoogtemeters. In Gulpen was het heerlijk nagenieten op een gezellig terras.
Al met al een schitterende rit en de benen hebben de klimmeters goed kunnen verdragen.
Dit was een goede training voor Ride for the Roses en ook een fijne generale repetitie voor 7 juli, wanneer ik de Boogie's Extreme 100km ga fietsen. Laat de klimmetjes maar komen!
